Antropologia marksistowska

Antropologia marksistowska – perspektywa w antropologii społecznej, która korzysta z idei marksistowskich. Główne pojęcia stosowane w antropologii marksistowskiej, takie jak sposób produkcji, baza i nadbudowa, podział na centrum i peryferie zostały zaczerpnięte z dzieł Karla Marksa^[1].

Można wyróżnić trzy sposoby posługiwania się marksizmem w antropologii. Pierwszy z nich obejmuje bezpośrednie korzystanie z dzieł Marksa i Engelsa dotyczące tematów antropologicznych, które zainspirowały antropologię rosyjską i sowiecką, jak również i chińską. Inną drogą podążyli antropolodzy wywodzący się z powstałej w latach 60. XX wieku szkoły marksistowskiej bazującej na pracach teoretyków marksistowskich. Działała ona głównie we Francji, Holandii, Wielkiej Brytanii, Skandynawii, Ameryce Łacińskiej, Afryce Południowej i Indiach. Ostatnim rodzajem uprawiania antropologii nawiązującej do marksizmu jest posługiwanie się „postmarksistowskim” obszarem wiedzy. Obejmuje on działanie badaczy zaznajomionych z marksizmem, ale nie korzystających w sposób dogmatyczny z jego założeń^[2].